شبکه های اجتماعی ،زمان را از ما نگیرد...

شب جمعه بود و طبق معمول عادت همه ی ایرانی ها ساعتی را در بیرون از خانه به همراه دوستان به سر بردیم. هنوز بیست دقیقه از دور هم جمع شدن مان نگذشته بود که موبایل ها شروع به صدا در آوردن و به ثانیه نکشید که انگشت ها روی صفحه گوشی ها روان شدنتیجه اینکه جمع دوستانه ما تبدیل به نمایشگاه تکنولوژی گوشی های همراه شد.شاید زمانی که ژول ورن رمان سفر به ماه را نوشت اصلا فکرش رو هم نمی کرد که تکنولوژی روزی به این سطح برسد که whats app و we chat و سایر شبکه های اجتماعی رایج جای خواهر و برادر و دوست و همه چیزمان را بگیرد و لذت دیدار face تو face به چند کلمه ختم شود. شبکه های اجتماعی در عصر حاضر تبدیل به ابزاری برای نابودی فاصله ها شده اند و این امکان را برای ما فراهم کرده اند که به تبادل افکار، اطلاعات، عقاید، شناخت فرهنگ و علایق بپردازیم آن هم بدون محدودیت مرزهای جغرافیایی یا سیاسی و هر حصار دیگر. حال سوال این است که ما تا چه اندازه به معیارها و استاندارد های استفاده از اینگونه شبکه های اجتماعی نزدیک هستیم یا بهتر بگویم از این وسایل استفاده بهینه می کنیم؟ همه ی ما در شبکه های اجتماعی با موارد مشابهی از جمله عکس و داستان های مبتذل، درخواست کارت شارژ، کلاهبرداری و هزاران موارد دیگر مواجه شده ایم یا شنیده ایم. راه حل چیست؟چطور میتوان فضایی امن برای فرزندمان ایجاد کرد؟
همه ی ما از دو حالت خارج نیستیم یا صاحب خانواده و فرزند هستیم و یا در آینده خواهیم شد. اگر از دسته اول هستیم سعی کنیم خودمان را با دگرگونی اطراف مان وفق داده و یک پله از فرزندمان در زمینه تکنولوژی جلو باشیم و با اتخاذ روش های مناسب تربیتی از حریم خود و خانوادمان حفاظت کنیمو نگذاریم با یک send تمام داشته هایمان بر باد رود.
اگر از گروه دوم هستید از همین الان قلم و دفتری برداشته و کارهایی که باید انجام می دادیم و ندادیم و وقت گرانبهامون رو از دست دادیم یادداشت کنیم و برای آنها برنامه ریزی کنیم
هیچ وقت از دست دادن زمان را دست کم نگیرد شاید روزی پشیمان شویم که سودی ندارد شبکه های اجتماعی همیشه هستند اگر امروز نداشته باشین مطمئن باش فردا نسخه ی به روزتر اون رو خواهی داشت.

به قلم: نوشته های من