داربی داربی که می گفتند این بود...

نویسنده:علی علی زاده

داربی 77 هم تمام شد.باتمام تحلیل ها ی کارشناسانه و کری های معمول این بازی هم به تاریخ پیوست.اما نوع پیوستنش اصلا شیک نبود.یک بازی بسیار سرد که هیچ رنگ و بویی از فوتبال حرفه ای نداشت و آدم شک می کرد نظاره گر جدال قویترین های لیگ برتر است.خشونت و توقف بازی بارزترین مشخصه ای بود که اعصاب هر دوست دار فوتبالی را بهم می ریخت.ولاک دفاعی هر دوتیم مزید

  بر علت شده بود تا بازی، آن بازی دوست داشتنی و تماشاگر پسند نشود،البته اگه تماشاگر پسند بودن برای میلیادرهای داخل زمین ارزش داشته باشد.سیستم دفاعی کاتاناچیو را مرحوم هلنیو هررا کار می کرد و خوزه مورینیو ادامه دهنده سبک هررا بود ولی آنها در دل سبک بسته خودشان بازیکنانی خلاق و سرعتی داشتند که با ضد حملات و فرار از جناحین همه را به هم می ریختند،اما سرخ آبی های پایتخت هیچ هدفی نداشتند جز خسته کردن میلیون ها نفر عاشق فوتبال.جالب است قبل از بازی همه کری می خوانند و میلیون ها جایزه برای بازیکن ها مشخص می کنند و مدیر عامل ها و سرمربیان مثل کودکان پیش دبستانی به جان هم می افتند که آخر نتیجه بازی، کوله باری از کارت زرد و کلی هم شیطنت و لگد پرانی میلیاردرهای مثلا فوتبالیست است.ای کاش دوستان خیری که پول برای انتقال بازیکن می دهند برای کیفیت فوتبال خرج می کردند بلکه داربی مثلا حساس کشور اینقدر باعث افت کیفیت لیگ نشود.یا دوستان قبل از ترکاندن بمب پیش از فصل این پول ها را خرج کیفیت می کردند نه کمیت.به خدا کافیست.کافیست هر چقدر مردم را به جان هم انداختیم و آخر سر بازی حساس لیگ، از گل کوچک بچه محل های ما هم بدتر در اومد.ما اگه بخواهیم دیداری که فقط دو صحنه حساس بیشتر نداشته باشه را این همه بزرگش نکنیم باید کی رو ببینیم.این کی روش بدبخت را بفرستین تاتیم ملی را ببره اردویی،پیکنیکی جایی بهتر از اینه که بیاد تو جایگاه ویژه بشینه و راست راست به فوتبال ما بخنده.آقای رئیس فدراسیون، جون هرکی دوست داری دیگه لبخند نزن که داره اشکمون در میاد از لبخندهای بی هدفت.رئیس جان اگه ماندگار هستی سریع یه تصمیمی واسه این لیگ بی در و پیکر بگیر اگرهم احساس می کنی اخراجی، قربون دستت همین الان برو تا ملت تکلیف دستشون بیاد.خلاصه اینه.داربی داربی که میگن اینه.دوفرصت گل و کلی اخطار و... تازه تماشگرا اینقدر فرصت حساس ندیدن که به قول عادل کلی نارنجک رو دستشون باد کرد که مجبور شدن محض خنده دودش کنند بره و نمی دانم این حکایت همچنان ادامه دارد یا....