سرزمین نخل و قلم

اینجا مردمانش عاشق بارانند

سرزمین نخل و قلم

اینجا مردمانش عاشق بارانند

شهروند سالاری نهاد سالاران...


با شروع یکجانشینی انسان ها، سنگ بنای تشکیل نهاد یا سازمان های حکومتی گذاشته شد. اولین حکومت و نهادهای حکومتی برای حفاظت از محیط زندگی بوجود آمد. در این حکومت های کوچک تمامی اعضای آن در همکاری و هماهنگی هم برای هدفی خاص فعالیت می کردند و همه ی آنها علاوه بر این که درگیر امورات روزانه ی خود بودند یک دلمشغولی دیگر نیز داشتند و آن هم اعتلای هر چه بیشتر محل زندگی خود. با تشکیل دولت شهرهای یونانی و نقش متکلمان در این حکومت ها، تفکرات مختلفی در مورد نقش افراد در اداره ی امور حکومتی بوجود آمد. متکلمان یونانی شهروندان را به دو گروه مفید و غیر مفید تقسیم می کردند. آنان اعتقاد داشتند که تمامی شهروندان باید در اداره ی دولت شهر خود مفید باشند و برای اعتلای آن تلاش کنند. شهروندان غیر مفید جایی در سیستم اجتماعی آنان نداشتند. افلاطون از افراطی ترین افراد در این تفکر بود. در ایران نیز فارابی از این تفکر حمایت می کرد و در رساله های خود به این قضیه اشاره کرده است. با خروج اروپا از دوران قرون وسطی متکلمان و روشنفکران اروپایی به تأسی از یونان باستان به آزادی فردی و نقش افراد در اداره ی جامعه اهمیت قائل شدند. متفکران این دوره جامعه را به زنجیر تشبیه کرده که عضو معیوب و غیر مفید آن موجب نقصان در امور جامعه خواهد شد. آنان برای مشارکت حداکثری افراد در اداره ی جامعه به تشکیل احزاب پرداختند. احزاب با ائدیولوژی های مختلف در رقابت با هم تنها یک هدف را دنبال می کردند آن هم اداره ی هر چه بهتر جامعه. در جوامع امروزی افراد با تشکیل انجمن ها ، احزاب ، تشکل ها و ... چه وابسته و چه غیر وابسته به حکومت درصدد بهبود و کمک به اداره ی جامعه می باشند. این گروه ها بر اساس مرام و تعریفی که برای خود دارند گوشه ای از امورات را بر عهده می گیرند و با کمک به نهادهای دولتی آنان را یاری می دهند. این گروه ها موجب جذب حداکثری افراد، بهره گیری از تجارب و تفکر تمامی آنان ، توسعه کار گروهی و ... می شوند. در برخی از حکومت های متمرکز به دلیل عدم وجود رقابت بین نقاط مختلف کشور، بهره گیری از گروه های غیردولتی کم و در حد محدود می باشد که این مورد به تشدید پدیده ی روزمرگی کمک شایان توجهی می کند و فرد خود را عضو مفیدی برای جامعه تلقی نمی کند و انجام امورات جامعه را وظیفه ی نهادهای دولتی می داند و چشم به راه فعالیت های آنان است.در اینجاست که نهادهای دولتی در جذب افراد برای همفکری و اجرای هر چه بهتر ایده های خود ناتوان می شوند.

به قلم : عبدالله درپرش

نظرات 1 + ارسال نظر
منصور دریادل یکشنبه 13 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 12:48 ق.ظ http://jonoobeman.blogspot.nl/

با سلام و عرض ادب

خسته نباشی،بی تردید طرح موضوعات جامعه شناختی و مطالبی که در خصوص تکامل اجتماعی انسانها نگاشته شده می تواند در ارتقاء آگاهی مخاطبین وبلاگ شما موثر واقع شود. ارجگذاری به همت بلند شما وظیفه خود می دانم. سربلند و پیروز باشید.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد